opatrywać

opatrywać
opatrywać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, opatrywaćruję, opatrywaćruje, opatrywaćany {{/stl_8}}– opatrzyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, opatrywaćtrzę, opatrywaćtrzy, opatrywaćtrzony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dokonywać konserwacji lub naprawy jakiegoś sprzętu; także: uszczelniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Opatrzyć szpary w oknach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'oczyszczać ranę, oparzenie itp. i zakładać opatrunek': {{/stl_7}}{{stl_10}}Opatrzyć rany. Opatrzyć ofiary wypadku. Siostra opatrująca rannych. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyposażać w coś, zakładać, instalować coś na czymś lub przy czymś; dodawać coś, uzupełniać czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Opatrzyć balkon kratą. Opatrzyć dokument pieczęcią. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • opatrywać — → opatrzyć …   Słownik języka polskiego

  • opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… …   Słownik języka polskiego

  • wydobyć — kogoś, coś z niepamięci, z zapomnienia «przypomnieć sobie lub komuś o kimś, o czymś dawno zapomnianym»: Zaczęto (...) wydobywać z niepamięci teksty krytyków młodopolskich, wydawać je i opatrywać komentarzami. A. Hutnikiewicz, Młoda Polska.… …   Słownik frazeologiczny

  • wydobywać — Wydobyć kogoś, coś z niepamięci, z zapomnienia «przypomnieć sobie lub komuś o kimś, o czymś dawno zapomnianym»: Zaczęto (...) wydobywać z niepamięci teksty krytyków młodopolskich, wydawać je i opatrywać komentarzami. A. Hutnikiewicz, Młoda Polska …   Słownik frazeologiczny

  • antydatować — ndk IV, antydatowaćtuję, antydatowaćtujesz, antydatowaćtuj, antydatowaćował, antydatowaćowany «opatrywać dokument, druk itp. datą wcześniejszą niż faktyczna data jego powstania lub publikacji» Antydatować dokument, umowę. ‹łac. + datować› …   Słownik języka polskiego

  • cechować — ndk IV, cechuję, cechujesz, cechuj, cechowaćował, cechowaćowany 1. «stanowić cechę czyjąś a. czegoś; być właściwym komuś, czemuś; charakteryzować, znamionować» Kogoś cechuje spryt, energia, pracowitość. Styl autora cechuje prostota. 2. «opatrywać …   Słownik języka polskiego

  • datować — ndk IV, datowaćtuję, datowaćtujesz, datowaćtuj, datowaćował, datowaćowany 1. «opatrywać datą, oznaczać czas i miejsce» Datować dokument, pismo. List datowany z Krakowa. 2. «określać, ustalać datę jakiegoś faktu, czas powstania, istnienia itp.… …   Słownik języka polskiego

  • gacić — ndk VIa, gacę, gacisz, gać, gacił, gacony 1. «uszczelniać, opatrywać budynek dla zabezpieczenia przed zimnem przez okładanie ścian mchem, słomą, liśćmi itp.» Gacić oborę leśną ściółką. 2. «robić lub naprawiać groblę, tamę» …   Słownik języka polskiego

  • glosować — ndk IV, glosowaćsuję, glosowaćsujesz, glosowaćsuj, glosowaćował, glosowaćowany «opatrywać tekst glosami» …   Słownik języka polskiego

  • goić — ndk VIa, goję, goisz, gój, goił, gojony «powodować zabliźnianie się miejsc skaleczonych, ran, wrzodów, leczyć, opatrywać je» Goić rany, oparzenia. Maść gojąca owrzodzenia. przen. «wpływać na coś kojąco, uspokajająco; łagodzić» Czas goi rany. goić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”